بررسی میزان علائم افسردگی درصد بیمار دیابتیک مراجعه کننده به بیمارستانهای امام حسین ولقمان ، درسال ۱۳۸۱

سابقه و هدف : دیابت یکی از بیماریهای با ماهیت مزمن با شیوع نسبتاً بالا می باشد.توجه به مشکلات روانپزشکی بخصوص افسردگی درمبتلایان به دیابت باعث بهبود کنترل گلوکز و افزایش کیفیت زندگی آنها می شود. با توجه به اینکه افسردگی دربیماریها نادیده گرفته می شود هدف اصلی در این مطالعه ارزیابی میزان افسردگی در بیماران دیابتیک و به کارگیری روش ساده جهت تشخیص افسردگی و یادآوری ضرورت توجه بیشتر به این بیماری و درمان به موقع آن است.   مواد و روشها : مطالعه حاضر از نوع توصیفی می باشد. 100 بیمار دیابتی مراجعه کننده به بیمارستانهای امام حسین (ع) و لقمان در سال 1381 از نظر ابتلا به افسردگی توسط پرسشنامه beck مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از تکمیل آن اطلاعاتی از جمله سن، وضعیت تاهل ، جنس ، طول مدت بیماری، نوع دیابت، سابقه مصرف داروهای ضد افسردگی و عوارض دیابت بوسیله روشهای آماری مورد آنالیز قرار گرفت .   یافته ها: در پژوهش مشخص شد که %78 بیماران دیابتیک براساس تست beck مبتلا به افسردگی بودند. در مقایسه افراد بر اساس جنس، عارضه دیابت، طول مدت بیماری و سن در دو گروه بیماران دیابتیک افسرده و غیرافسرده تفاوت معنی دار از نظر آماری وجود داشت ( به ترتیب 005 /0 p< ، 001/0 p< ، 05/0 p< و 005/0 p< ).   نتیجه گیری و توصیه ها : در این پژوهش نتایج حاصله نشاندهنده بالا بودن میزان علائم افسردگی در بیماران دیابتیک بود که توسط تست بک مورد ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به قابل درمان بودن افسردگی و اثرات مفید درمان آن توجه به سلامت درمان بیماران دیابتیک، غربالگری و تشخیص به موقع افسردگی در آنها مهم و سودمند است.